Spośród szkodliwych gryzoni w okolicy takich miast jak Olsztyn, Elbląg, Ostróda, Nidzica, Szczytno wymienić należy cztery najważniejsze gatunki. Jest to szczur wędrowny (Rattus norvegicus), szczur śniady (Rattus rattus) oraz mysz domowa (Mus musculus) i mysz polna (Apodemus agrarius). Gryzonie doskonale odnajdują się w pobliżu siedzib ludzkich korzystając z dobrodziejstw cywilizacji. Źródła ciepła, izolowane budynki, resztki pokarmowe, składy produktów spożywczych lub nasion, stojąca woda – te warunki, które zapewnia człowiek powodują, że szczury i myszy znajdują schronienie w naszym sąsiedztwie. Z tych powodów deratyzacja w zakładach spożywczych oraz budynkach mieszkalnych wielu miast w Polsce jest obowiązkiem.
Myszy oraz szczury zanieczyszczają miejsca, w których żerują swoimi odchodami i moczem. Ponadto nadgryzają wiele produktów nie dojadając ich, powodując tym samym jeszcze większe straty. Ponadto odruch gryzienia skłania je do powodowania uszkodzeń w infrastrukturze (np. przewody, kable). W poszukiwaniu jedzenia lub schronienia potrafią uszkadzać izolację termiczną i elementy konstrukcyjne budynków. Szybkie tempo rozwoju oraz znaczne szkody powodowane przez zwierzęta powodują, że deratyzacja po zaobserwowaniu aktywności myszy i szczurów staje się pilną koniecznością.
SZCZURY – opis i deratyzacja
W Polsce rozróżniamy dwa synantropijne gatunki szczura: szczur wędrowny (Rattus norvegicus), szczur śniady (Rattus rattus). Szczury spotykamy na całym świecie poza Antarktydą i Arktyką.
Ponieważ zęby szczurów stale rosną konieczne jest ich ścieranie. Dlatego niszczą kable, rury kanalizacyjne, betonowe wylewki, mury, drewno. Warto wiedzieć, że szkliwo uzębienia jest twardsze nawet od niektórych metali. Szczury mają natomiast bardzo słaby wzrok. Źle odróżniają kolory i mają nawet 20-krotnie gorszą ostrość widzenia niż u człowieka. Z tego powodu wzrok szczura opiera się głównie na rozpoznawaniu kontrastów. Dlaczego zatem zwalczanie szczurów nie jest proste? Profesjonalna deratyzacja nie byłaby nikomu potrzebna gdyby nie pozostałe zmysły szczurów.
Słabość związaną ze wzrokiem szczury rekompensują wibrysami, tzn. włosami czuciowymi, wspomagającymi wzrok. Każdy z wibrysów umiejscowiony jest w mocno unerwionej zatoce. Uważa się, że szczury potrafią wibrysami odczuwać także drgania. To dzięki nim idealnie lokalizują i zapamiętują rozmaite przeszkody oraz zbliżające się zagrożenie. Dodatkowo szczury charakteryzują się bardzo dobrym zmysłem słuchu i węchu. Węch jest na tyle silnie rozwinięty, że są w stanie wyczuć zapach człowieka przeniesiony na różne przedmioty bądź pokarm i truciznę. Dodatkowo w kwestii trutek szczury wykształciły sobie społeczne zachowania polegające na wzajemnej obserwacji. Jeśli jakiś pokarm negatywnie wpłynie na jednego osobnika, reszta stada nie będzie go pobierała.
Szczur wędrowny (łac. Rattus norvegicus)
Charakterystyka
Najbardziej znienawidzony i dość powszechny bywalec domów oraz miejscu użytku publicznego. Jest gryzoniem z rodziny myszowatych (łac. Muridae) pochodzącym z południowo-wschodniej Azji. Warto wiedzieć, że pierwsze wzmianki w Europie odnoszą się do XVIII wieku. Tym samym wyparł on populacje szczura śniadego, który wcześniej był gatunkiem dominującym. Szczur wędrowny może mierzyć 19-30 cm (i aż do 50 cm z ogonem!), osiąga wagę do 0,5 kg. Kolor sierści na grzbiecie jest brunatnoszary, a na brzuchu biały z odcieniami żółtego lub szarego. Szczury wędrowne nie są wybredne i zadowolą się każdym rodzajem pokarmu. Co istotne bardzo szybko się rozmnaża. Po upływie 5 tygodni samica szczura może co 23 dni rodzić mioty składające się nawet z kilkunastu osobników. Największa aktywność przypada na świt oraz zmierzch, ale może żerować całą noc. Szczury wędrowne bardzo dobrze pływają i nurkują (mogą pływać bez przerwy przez 3 doby). Szczur wędrowny występujący w naturze żyje około 1 roku.
Występowanie
Spotykany powszechnie w całej Polsce. Często spotykamy się z nim na terenie miast Olsztyn, Elbląg, Ostróda, Nidzica, Szczytno, Morąg. Jego ulubionym siedliskiem są nisko położone obszary. W naturze preferuje bytowanie w norach wykopanych na terenach z krzewami, w pobliżu źródeł wody. Postęp cywilizacyjny człowieka spowodował, że szczur wędrowny najczęściej rozwija się w systemach rur kanalizacyjnych, w pobliżu studzieniek kanalizacyjnych oraz w piwnicach. Nierzadko siedliska szczura wędrownego zakładane są w pobliżu stawów, kanałów, rzek itp. Szczur wędrowny chętnie zakłada gniazda w miejscach rzadko uczęszczanych przez człowieka i dodatkowo zagraconych, bądź zastawionych przedmiotami. W przypadku bardzo dużych populacji lub utrudnionego dostępu do pokarmu, szczury mogą stać się jednak bardziej skłonne do ryzyka i zakładać gniazda także pod wiatami śmietnikowymi, w parkach miejskich itp.
Szczur śniady (łac. Rattus rattus)
Charakterystyka
Zdecydowanie rzadziej spotykany od szczura wędrownego, przez którego został wyparty. Również pochodzi z Azji, choć w Europie pojawił się wcześniej niż szczur wędrowny, czyli już ok. XI wieku. Tułów osiąga rozmiary do 23 cm, przy czym cechą charakterystyczną jest dłuższy ogon sięgający nawet 25 cm. Waży do 0,3 kg. Szczur śniady również jest wszystkożerny, choć preferuje pokarm roślinny, jak nasiona, pędy, owoce). Dodatkowo żywi się owadami, może natomiast nasycić się praktycznie każdym nawet gnijącym mięsem i odpadami spożywczymi. Jego aktywność przypada na porę nocną. Kolor grzbietu przeważnie jest koloru czarnego, a brzuch szary. Niezbyt dobrze pływa, natomiast dzięki długiemu ogonowi bardzo dobrze radzi sobie ze wspinaczką. Dojrzałość płciową szczur śniady osiąga po upływie 3-6 miesięcy, czyli później niż szczur wędrowny. Samica rodzi do 6 miotów w ciągu rogu. Szczury śniade dożywają 4 lat.
Występowanie
W Polsce występują głównie w dorzeczu Odry oraz miastach portowych. Szczury śniade z uwagi umiejętność wspinania preferują gniazdowanie na wyższych kondygnacjach. Chętnie przebywają na drzewach, stychach, poddaszach, ale mogą również egzystować w kanalizacji i piwnicach. Rzadko zakłada gniazda w norach w ziemi, a jeśli to robi, wybiera gęsto zarośnięte miejsca.
Deratyzacja – odszczurzanie – zwalczanie szczurów w Olsztyn, Ostróda, Nidzica, Szczytno, Mława, Elbląg
Po zauważeniu aktywności szczurów powinniśmy niezwłocznie podjąć działania naprawcze. Jak najszybsza deratyzacja, czyli zwalczanie szczurów, jest bardzo ważna jeśli chcemy uniknąć zniszczeń powodowanych przez te szkodniki. Ponadto szczury stanowią duże zagrożenie dla zdrowia, bowiem w ich moczu i odchodach znajdują się niebezpieczne dla człowieka drobnoustroje powodujące choroby. Warto zwrócić się do nas gdyż dysponujemy profesjonalnymi narzędziami w walce ze szczurami. Posiadamy także duże doświadczenie w zwalczaniu szczurów, co jest kluczowe w ustaleniu przyczyny problemu.
Zapraszamy do naszego sklepu, w którym polecamy:
MYSZY – opis i deratyzacja
Mysz domowa (łac. Mus musculus)
Charakterystyka
Pochodzący z Afryki gryzoń, spotykany jest na całym świecie. Podobnie jak szczury, mysz domowa występuje w pobliżu człowieka. Osiąga 12 cm wraz z ogonem. Ubarwienie szarobrązowe z białym brzuchem. Waga myszy domowej sięga zaledwie 25 gramów. Ciąża trwa 21 dni, przeważnie składa się z miotów do 10 osobników. Myszy wydają na świat do 10 miotów w trakcie sezonu, żyją do 1,5 roku. Bardzo dobrze radzą sobie ze wspinaczką oraz pływaniem, choć unikają wody. Nie potrzebują jej także dużo do przetrwania. Szacuje się że mysz domowa przetrwa ok. 4 miesięcy bez pobierania wody. Jest aktywna głównie nocą, choć może żerować także za dnia. Jej szkodliwość polega na zanieczyszczaniu pokarmów odchodami i moczem z drobnoustrojami i pasożytami. Dodatkowo myszy uszkadzają produkty spożywcze w dużych ilościach, nadgryzając jednocześnie wiele opakowań.
Występowanie
Myszy domowa, zwłaszcza zimą, wybiera siedziby ludzkie na swe siedliska z uwagi łatwą dostępność pokarmu. Bez problemu wykorzystuje najmniejsze otwory i szczeliny do adaptacji na kryjówkę. Jak mówi nazwa wybiera ludzkie domostwa, ale także magazyny zbożowe i spożywcze – czyli wszędzie tam gdzie dostępny jest pokarm. Od dostępności pokarmu zależy potencjał rozrodczy. Latem może zakładać gniazda w norach na polach uprawnych i w sadach.
Mysz polna (łac. Apodemus agrarius)
Charakterystyka
Mysz polna różni się od domowej przede wszystkim charakterystyczną czarną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Osiąga podobne rozmiary jak mysz domowa. W przeciwieństwie od niej prowadzi raczej dzienny tryb życia. Dojrzałość płciową osiąga po 4 miesiącach, wydaje na świat do 9 osobników w miocie (3-4 mioty w sezonie). Kopie płytkie nory w ziemi, w których przebywa latem. Na zimę może szukać schronienia w pobliżu siedzib ludzkich. Mysz polna gromadzi zapasy pokarmu, dużo większe niż jest w stanie zjeść. Jej liczebność w sezonie jest zmienna i wynika z dostępności pożywienia.
Występowanie
Myszy polne występują głównie na łąkach i polach uprawnych. Zdarza się także, że są spotykane na terenach miejskich, np. w pobliżu parków czy innych terenów zielonych (ogródki działkowe). Zimą poszukują schronienia np. w budynkach gospodarczych, stodołach, stogach siana, a zdarza się, że wchodzą do zakładów przetwórstwa żywności, magazynów, domów oraz mieszkań.
Deratyzacja – zwalczanie myszy Elbląg, Ostróda, Olsztyn, Morąg, Nidzica, Szczytno
Myszy często pokazują się w bardzo dużych ilościach, co może sprawiać trudność szybkim w opanowaniu inwazji. Dodatkowo myszy charakteryzują się dość chaotycznym zachowaniem, często zmieniają lokacje np. w obrębie domu, dlatego ważne aby działać kompleksowo. Polecamy naszą usługę zwalczania myszy, dzięki której rozwiążecie problem w krótkim czasie i bez zbędnych nerwów. Stosujemy efektywne trutki i pułapki, dzięki którym szybko zapomnicie o problemie. Zapraszamy także do zakupu polecanych przez nas środków i pułapek. Służymy pełnym doradztwem.
W ofercie naszego sklepu posiadamy: